ค่อยๆ เดินไปตามท่วงทำนอง

เมื่อความบังเอิญบังเกิดขึ้น พร้อมความต้องการภายในที่เราเก็บงำ
สิ่งที่ต้องเจอ เป็นบรรยากาศภายในอบอวลไปด้วยความกังวลใจ

เหตุใดจึงไม่ใช่ความสุขเหล่า?
เหตุใดจึงไม่คล้อยตามไปกับเสียงเพลง

แล้วเหตุการณ์วันนี้ก็ผ่านไปพร้อมกับความรู้สึกที่ผ่านเลย
การเคลื่อนไหว การเปลี่ยนแปลงภายในที่ไม่อาจสังเกตได้ทันท่วงที

ขอให้รู้ว่าอดีตยังไม่คลี่คลาย ปัจจุบันจึงไม่อาจได้เริ่มต้น ด้วยความสดใหม่เท่าที่คววรจะเป็น
เรื่องราวที่ผ่านหู ผ่านมาแล้วปล่อยให้ผ่านไป ....หากว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเรา

พยาบยามต่อไป ^^