วันศุกร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2552

กิตติกรรมประกาศ

เมื่อการเดินทางของบัณฑิตอาสาสมัครสิ้นสุดลง สารนิพนธ์ผ่านพ้น เราคงต้องร่ำลาแล้วเริ่มต้นเดินทางอีกครั้งกับการเปลี่ยนแปลงผู้คนที่พบเจอ ^^

กิตติกรรมประกาศเราขอขอบคุณ ... ขอยกมาไว้ในที่นี้ด้วย...

"สารนิพนธ์เล่มนี้ ผู้ศึกษาทำด้วยความตั้งใจที่อยากถ่ายทอดเรื่องราว การทำงานในโครงการที่ผู้ศึกษาเลือกด้วยความเชื่อ ความฝัน และชีวิตการเป็นบัณฑิตอาสาสมัคร หากสารนิพนธ์เล่มนี้สามารถก่อเกิดประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น ผู้ศึกษาขอมอบเป็นคำขอบคุณให้แด่...
ท่านอาจารย์ป๋วย อึ้งภากรณ์ ผู้ทำให้บัณฑิตอาสาสมัครเข้าใจ “ความจริง ความงาม และความดี” ได้อย่างอ่อนโยนขึ้น ขอบคุณคำสอนการเสียสละที่สำคัญ การเสียสละในการอดทน อดกลั้นต่อความไม่พึงพอใจ และความไม่คุ้นเคยเพื่อนำไปสู่ความแปลกใหม่
อาจารย์วิลาวัณย์ ภมรสุวรรณ อาจารย์ที่ปรึกษาและกรรมการสอบ ผู้คอยชี้แนะ สอนแนวทางการใช้ชีวิต ทัศนคติ การทำงานในชุมชน ตลอดจนคำแนะนำในการเขียนสารนิพนธ์ งานวิชาการที่ใช้ต่อได้ในอนาคต อาจารย์ทำให้บอ. รู้สึกว่า ต้องสู้! แล้วเราก็ยิ้มได้อย่างเต็มภาคภูมิ
อาจารย์ประจำสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร และพี่ๆ นักวิชาการ ผู้มอบบทเรียนสำหรับพวกเราก่อนลงพื้นที่ ให้พวกเราฉุกคิดได้คนละนิดคนละหน่อย เผื่อวันดีดี ท้อท้อ เราได้เข้าใจได้มากขึ้น
หลวงพ่อโต้ง หลวงพ่อสังคม ป้าน้อย พี่จ็อก พี่ยุทธ์ นักเรียนโฮมสคูล แม่แดง พ่อต๋าและชาวบ้านอมลองทุกคนที่หยิบยื่นโอกาสในการเรียนรู้ ฝึกฝนตนเองร่วมกับงาน ช่วงเวลา 7 เดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างมีสีสันและประทับไว้ในความทรงจำ
ขอกราบขอบพระคุณเตี่ย แม่ และครอบครัว ที่ให้โอกาสสาวน้อยคนนี้ผจญโลกกว้าง ตามหาความหมาย ระยะทางห่างไกลแต่พวกเราใกล้กันมากกว่าเดิม ณ ตอนนี้สายตาเด็กน้อยคนนี้มองเห็นความรักอยู่ในการกระทำมากมาย
เพื่อนบัณฑิตอาสาสมัคร และกัลยาณมิตรทุกท่าน เมื่อเราพบเจอกัน บทสนทนาเงียบ กังวานก้องอยู่ภายใน แลกเปลี่ยนแล้วหายไป เมื่อพ้องเพื่อนเราจากไปเรายังกลับมาเจอกันที่เดิม
สุดท้ายบัณฑิตอาสาสมัครขอขอบคุณการเดินทางที่ไม่รู้จบ ประสบการณ์ต่างๆ ที่พบเจอจากผู้คน หนังสือ เพลง ธรรมชาติ และตัวเอง ให้แก่ผู้ที่ต้องการ"


บัณฑิตอาสาสมัคร รุ่น 40
มิถุนายน 2552